Senin adın şereftir, gölgendir senin heybet.
Senden yanadır zafer, sana layıktır elbet.
Sen ki çöller aslanı, sen Libya’nın Kaplanı…
Yankı bulur savletin göklerde ilelebet.
Korkmamıştır sen kadar kimseden Mussolini.
Kaçar idi faşistler görselerdi gölgeni.
Trablusgarp, Berka, Cebelü’l-Ahdar, Zaviye…
Daha nice beldeye kazımıştın ismini.
Hayran idi ipini çeken cellatlar bile.
Adını haykırırdı gelip o Sahra dile.
Senle cesaret buldu bir milletin gençliği.
Vatan için can verdin Senusî erleriyle.
Nice sözde kahraman etmedi hâk-i pâyin.
Nice komutan gördük maskesi düşse hain.
Bir nebze olsun sana çekeydi ümeramız.
O dem, mah misali yükselirdi devlet û din.
Lakin ecel yelleri elbet uğradı bir gün.
Sen şehitsin yaşarsın sinemizde dün û gün.
Öyle şeyler gördün ki katliam dense azdır.
Yenilmek, İtalyan’a elbette ki bir farzdır.
Ey taçsız sultan, sensiz yazlar dahi ayazdır.
Şaha kalkar Afrika mirasınla günbegün.
Ere durmak zulümdür, şehadet ise düğün.
İlk yorumu siz yazın